Λιγότερη εργασία

Αρκετοί αναλυτές τελευταία μιλούν για την ανάγκη λιγότερης εργασίας στις δυτικές χώρες. Μαζί μ αυτούς κι ο ιδρυτής της Google Larry Page συντάσσεται με την λογική ότι πλέον παράγουμε αρκετό πλούτο και δεν χρειάζεται να δουλεύουμε όσο κάποτε. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι όσοι βρίσκονται εντός αγοράς εργασίας συνεχίζουν να δουλεύουν σε εξουθενωτικους ρυθμούς.
Από την άλλη πλευρά, αρχίζει να διαφαίνεται στην Ευρώπη το φάντασμα της ανεργίας όλο και περισσότερο. Μπορεί κάποιες χώρες όπως η Αυστρία και η Γερμανία να παρουσιάζουν χαμηλούς δείκτες ανεργίας, αλλά οι άνεργοι στην Ευρώπη ανέρχονται σε αρκετά εκατομμύρια. Αυτό λοιπόν, μαζί με την λογική της λιγότερης εργασίας, νομίζω πως δένουν. Μήπως είναι τελικά εφικτό να δουλεύουμε όλοι λιγότερο, και παράλληλα να ελαχιστοποιήσουμε την ανεργία στην Ευρώπη; Εγώ λέω πως είναι, όμως χρειάζεται να περιορίσουμε το Διεθνές εμπόριο. Don't get me wrong here, δεν μιλάω για περιχαράκωση της Ευρώπης ούτε βέβαια είναι δυνατό να παραγνωρίσουμε τα αμφίδρομα οφέλη του διεθνούς εμπορίου. Όμως είναι όλο και πιο διακριτό ότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταγωνιστούν τους ασιάτες. Από την μία, μέρα με την μέρα η Ευρώπη χάνει το συγκριτικό πλεονέκτημα στο τεχνολογικό προβάδισμα που παραδοσιακά είχε κι από την άλλη είναι εντελώς αδύνατο να ανταγωνιστείς στον φόρτο εργασίας. Χαμηλά μεροκάματα, ατελείωτες ώρες δουλειάς, άθλιες συνθήκες εργασίας για τους εργάτες, μηδενικός σεβασμός στο περιβάλλον και τα ζώα, κρατικός προστατευτισμός και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Ναι, έτσι κι εγώ βγάζω φθηνά προϊόντα. Από την άλλη όμως εγώ, πρέπει να προστατεύσω τα αρχαία μου, το περιβάλλον, τον υδροβιότοπο, το οξυγόνο, να πληρώσω ΙΚΑ, εφορία, να αντιμετωπίσω τον εχθρικό κρατικό μηχανισμό. Κι εσύ, κυρά Ευρώπη, με πετάς στα βαθιά και μου λες κολύμπα.
Θα το ξαναπώ, τα οφέλη του διεθνούς εμπορίου είναι αδιαμφισβήτητα και τεκμηριωμένα. Όμως σιγά σιγά, γιατί όσο δικαίωμα έχει ο ασιάτης φίλος να πουλήσει και να ζήσει, άλλο τόσο έχω κι εγώ.