Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Έλλειμμα 0.5 %

Η απόφαση για όριο ελλείμματος στις χώρες της ευρωζώνης το οποίο δεν πρέπει να ξεπερνά το 0.5% ίσως να βρει πολλούς σύμφωνους. Στην τελική εδώ στην Ελλάδα αρχίσαμε να το παίρνουμε απόφαση ότι πρέπει να σταματήσουμε να ζούμε με δανεικά. Και μάλλον κανένας
δεν στεναχωρήθηκε για τους Άγγλους που απομακρύνονται από την Ε.Ε Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Το υπουργείο οικονομικών κάθε χώρας έχει 2 σημαντικές εργαλειοθήκες για να ασκεί έλεγχο στην οικονομία, για να αποφύγει την ύφεση ή την υπερθέρμανση. Έχουμε ήδη την μια εργαλειοθήκη στην ΕΚΤ (monetary policy). Τώρα παραδίδουμε και την εταιρη εξ αυτών (fiscal policy). Θα μπορέσει η ΕΕ να ασκήσει οικονομική πολιτική σε 17 διαφορετικές οικονομίες με 17 διαφορετικές κουλτούρες; Οι Άγγλοι το ξέρουν αυτό και τραβήχτηκαν μακριά

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Ήταν αναμενόμενο

Εμείς οι υποστηρικτές της φιλελεύθερης οικονομίας το λέγαμε. Φέρναμε ως παράδειγμα νούμερα της οικονομίας, μα κάνεις δεν άκουγε. Όλοι ήταν ερωτευμένοι με τον σοσιαλισμό, ειδικά ο λαός. Ποια η άποψη όμως του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος της εποχής; Διαβάστε εδώ

Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Νομισματική Ένωση;

Βλέποντας τα προβλήματα τώρα, που φτάσαμε στο σημείο μηδέν, αναρωτιέμαι, τελικά είμαστε Νομισματική Ένωση; Δηλαδή η Νομισματική Ένωση είναι απλά 15 χώρες με το ίδιο νόμισμα; Τα υπόλοιπα μακροοικονομικά εργαλεία; τα αφήνουμε στην άκρη;
Πως ακριβώς περίμεναν οι Ευρωπαίοι να συμβεί η σύγκλιση που τόσα χρόνια ευαγγελίζονται όλοι τους, όταν η Ελλάδα δανείζεται με 5% και η Γερμανία με 2%.
Ας είμαστε ξεκάθαροι, όλα τα οικονομικά προβλήματα της Ευρωζώνης προέρχονται από την έλλειψη πολιτικής σύγκλισης. Έχω μια εντύπωση πως οι Δυτικό-Ευρωπαίοι ποτέ δεν ήθελαν πραγματικά μια ευρωπαϊκή ένωση, απλά ελεύθερες αγορές να πουλάνε την πραμάτεια τους. Χαρακτηριστικό το άρθρο του Economist εδώ

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

ΟΝΕ; Σίγουροι;

Τελικά πέτυχε ή απέτυχε το εγχείρημα της ΕΕ; Η Νομισματική Ένωση ήταν ο σωστός δρόμος τελικά; Ας μην λησμονούμε οτι αρκετές χώρες, οικονομικά ανεπτυγμένες, αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν στην ΟΝΕ, με κύριο εκφραστή το Ηνωμένο Βασίλειο και κύριο επιχείρημα οτι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αφαιρεί σημαντικότατα εργαλεία άσκησης οικονομικής πολιτικής από τις χώρες μέλη. Ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση του Paul Krugman εδω

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Για τις κρατικές επιχειρήσεις - κομματικοί στρατοί τα έχουμε πει. Δυστυχώς τα λέμε μόνο κάποιοι από το ίντερνετ και οι πολιτικοί βγαίνουν στα κανάλια και λαϊκίζουν για την δήθεν κρατική περιουσία. Κρατική περιουσία είναι και οι φόροι των Ελλήνων πολιτών, η οποία όμως σπαταλιέται στην συντήρηση των κομματικών στρατών στις ΔΕΚΟ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΟΣΕ. Διαβάστε αυτό το άρθρο και είμαι σίγουρος ότι θα νιώσετε το λιγότερο ντροπή με το που πηγαίνουν οι φόροι μας. Μην γελιέστε, δεν αλλάζει η κατάσταση, όποιο κόμμα κι αν αναλάβει, όσους νόμους και να φτιάξουμε. Μόνη διέξοδος είναι η πλήρης ιδιωτικοποίηση. Να σταματήσει το κράτος να το παίζει επιχειρηματίας. Δεν μπορεί. Μην ακούτε, αυτούς που λένε, φταίει το Πασοκ, φταίει η ΝΔ. Φταίει το σοβιετικό σύστημα. Όσο υπάρχουν κρατικές εταιρείες, αυτό θα γίνετε. Κάποιος θα βολεύει κάποιον, θα εξυπηρετεί κάποιον επιχειρηματία κτλ. Μόνη λύση είναι ο ιδιώτης που πονάει την περιουσία του.

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Ποια αναδιάρθρωση; Αναχρηματοδότηση...!

Βομβαρδισμός ειδήσεων και δηλώσεων διαφόρων "γκουρού" περί αναδιάρθρωσης του Ελληνικού Χρέους. Κατ αρχάς να δηλώσω ότι είμαι κάθετα αντίθετος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο για 2 λόγους:
1. Κάτι τέτοιο θα πλήξει σοβαρά όποιο κύρος έχει απομείνει σ αυτήν την χώρα και θα μας ακολουθήσει για πολλά πολλά χρονιά. Μια 20ετια νομίζω δεν θα μας φτάσει για να διορθώσουμε την αξιοπιστία μας.
2. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του Χρέους, νομίζω πάνω από το 50% βρίσκεται σε Ελληνικά χέρια. Ελληνικές Τράπεζες και δη κρατικές, Ασφαλιστικά Ταμεία (ΙΚΑ κ.α) και ιδιωτικές Ασφαλιστικές. Οποιοσδήποτε καταλαβαίνει ότι κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικές συνέπειες. Η λέξη Χάος είναι λίγη. Και στην τελική, πάλι εμείς θα πληρώσουμε τα λεφτά που θα χάσει το ΙΚΑ και η Εθνική και η ΑΤΕ από "προκομμένο" Κράτος μας. Ας αφήσουμε λοιπόν την αναδιάρθρωση κατά μέρος και ας κοιτάξουμε για άλλες λύσεις, μιας και τα νούμερα, εδώ και καιρό, δεν μας βγαίνουν.
Η σωστή αντιμετώπιση λοιπόν είναι η αναχρηματοδότηση. Είναι γνωστό πως η ΕΚΤ αγοράζει Ελληνικά ομόλογα από την δευτερογεννή αγορά εδώ και καιρό. Τα αγοράζει όμως σε τιμές πολύ χαμηλές από τις ονομαστικές τους. Κοντά στο 70% της αξίας τους. Αυτά τα ομόλογα λοιπόν που έχει η ΕΚΤ τράπεζα μπορούν να αγοραστούν πίσω, σ αυτές τις τιμές χρηματοδοτούμενα από τον EFSF Και δεν είναι ανάγκη να αγοραστούν τώρα. Μπορεί να γίνει μια συμφωνία με την ΕΚΤ και να εξοφληθούν στο 70% στην λήξη τους, αφού η ΕΚΤ δεν θα χάσει ούτε ευρώ. Δεν το λες και αναδιάρθρωση αυτό, εφόσον ο Δανειστής (ΕΚΤ) δεν χάνει λεφτά και γίνεται και συναινετικά. Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι ο Μηχανισμός Στήριξης δεν έχει ξεκινήσει ακόμα την λειτουργία του και συν τοις άλλοις προβλέπει την συμμετοχή των ιδιωτών σε ενδεχόμενη αναδιάρθρωση. Αν αυτό δεν αλλάξει η μόνη λύση λοιπόν, μια συμφωνία με τον Τρισέ και την ΕΚΤ, να συνεχίζει να αγοράζει Ελληνικά Ομόλογα και να πληρωθούν στην τιμή αγοράς τους και όχι στην ονομαστική τους τιμή. Έτσι κι αλλιώς, στην λήξη τους, προβλέπονται κονδύλια για την εξόφλησή τους μέσα στον προϋπολογισμό. Αν όμως, ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ομολόγων εξοφληθεί στο 70% της ονομαστικής τους αξίας, τότε, έχεις κάνει μια αναχρηματοδότηση χωρίς να έχεις κάνει αναδιάρθρωση.

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Θα αποφύγουμε την χρεοκοπία;

«Στην Ελλάδα δεν χρεοκόπησαν οι Τράπεζες και η ιδιωτική οικονομία. Το κράτος χρεοκόπησε και για να σωθεί επιβάλει φόρους, έκτακτες εισφορές και επιβαρύνσεις σε επιχειρήσεις και ιδιοκτησίες εξοντώνοντας και τον ιδιωτικό τομέα»
Διαβάστε όλο το άρθρο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου εδώ

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Κλειστά επαγγέλματα : «Ξεναγός»: ένα ακόμη κλειστό επάγγελμα, μια ακόμη ένδειξη παρωχημένης λογικής

Κλειστά επαγγέλματα ( 3 / 3): «Ξεναγός»: ένα ακόμη κλειστό επάγγελμα, μια ακόμη ένδειξη παρωχημένης λογικής: "
Συνεχίζω την αναφορά στα κλειστά επαγγέλματα (βλ. μέρος 1 και μέρος 2) με ένα κλειστό επάγγελμα που δεν έχει ακόμη απασχολήσει ιδιαίτερα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και για το οποίο σε πρώτη ανάγνωση δεν επιφέρει καμία αλλαγή το πρόσφατο νομοσχέδιο περί απελευθέρωσης κλειστών επαγγελμάτων. Αυτό του ξεναγού.