Επεκτατική πολιτική

Απο την αρχή της δημιουργίας της ΕυρωΖώνης ο μεγαλύτερος προβληματισμός ήταν πως μπορεί 1 και μόνο επιτόκιο, μία και μόνο Νομισματική Πολιτική μπορεί να εφαρμοστεί σε 17 (12 τότε) διαφορετικές χώρες. Με διαφορετικό πληθωρισμό, διαφορετική ανεργία, διαφορετικό βασικό μισθό και τόσα άλλα. Νομίζω πλέον έχει απαντηθεί. ΔΕΝ γίνεται. Αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα  η ανεργία ακουμπάει το 25% και ο πληθωρισμός βρίσκεται στο 0% και αν δεν κάνω λάθος, είναι η μοναδική φορά στην Ιστορία αυτό το επίπεδο πληθωρισμού. Με τα νέα διαρθρωτικά μέτρα που θα λειτουργήσουν υπερ του ανταγωνισμού  είναι πιθανόν να δούμε και αρνητικό πληθωρισμό. Σ αυτό το σημείο είναι ξεκάθαρο ακόμη και στους πιο Classical Οικονομολόγους οτι απαιτείται μια επεκτατική πολιτική. Πως κάνεις επεκτατική πολιτική όταν δεν μπορείς να δανειστείς και όταν δεν έχεις την δυνατότητα τύπωσης Νομίσματος; Δεν μπορείς. Και εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα της Ελλάδος, όπου έχει πέσει στην σπείρα του θανάτου. Η ΕΚΤ ελεγχόμενη από την Γερμανία, αρνείται πεισματικά την τύπωση Νομίσματος. Η μόχλευση από μόνη της, δεν ικανή να δώσει την απαραίτητη ρευστότητα ώστε να επανεκκινηθεί η οικονομία. Κάποια στιγμή οι Ευρωπαίοι πρέπει να καταλάβουν οτι αν θέλουν ΕυρωΖώνη πρέπει αν μεταβούν σε μια πιο Ομοσπονδιακή Οικονομία. 

Το λάθος της Ζήτησης

Ελληνική κρίση. Τα macros του Ελληνικού κράτους ένα χάλι που δυσκολεύεται να συμμαζέψει ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ (Λουκάς Παπαδήμος) κι ένας καθηγητής Οικονομικών από το Oxford (Γιάννης Στουρνάρας). 'Όμως ο μέσος 'Ελληνας αναλυτής έχει την λύση. Ζήτηση! Μην κόβεις μισθούς και συντάξεις, γιατί θα πέσει η ζήτηση, άρα και το παραγόμενο προϊόν. Βέβαια στην ερώτηση πως θα καλύψουμε το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, απάντηση δεν παίρνεις. Δεν θα σταθώ όμως σ αυτό, αλλά στο δήθεν λαθεμένο της συνταγής.
Κατ αρχάς όταν ο Keynes δημοσίευσε το "The General Theory of Employment, Interest and Money" το ημερολόγιο έγραφε 1936. Αλήθεια χρειάζεται απόδειξη οτι από τότε οι Οικονομίες των κρατών έχουν αλλάξει; Το βασικό λάθος που γίνεται στην εφαρμογή της παραπάνω θεωρίας είναι οτι δεν λαμβάνεται υπόψιν το κλείδωμα των ισοτιμιών των Νομισμάτων, κάτι που ήταν σύνηθες εκείνη την εποχή, αλλά όχι σήμερα. Επιπλέον, δεν λαμβάνεται υπόψιν οτι εκείνη την εποχή οι Οικονομίες ήταν κλειστές με ελεγχόμενες εισαγωγές, οπότε μαθηματικά ο Keynes είχε δίκιο παρουσιάζοντας τον γνωστό Πολλαπλασιαστή στην Κρατική Δαπάνη (The Keynesnian Multiplier). Σήμερα όμως οι εισαγωγές είναι ελευθερες και με την μη ανταγωνιστική Οικονομία στην Ελλάδα καταλήξαμε ακόμη και το 2012 να έχουμε ένα μεγάλο Εμπορικό Έλλειμμα, όπως φαίνεται απο τα στοιχεία της Eurostat. 

Άρα, οποιαδήποτε αύξηση στην Ζήτηση θα εξανεμιστεί και δεν θα έχει επίπτωση στο ΑΕΠ παρά ελάχιστη, λόγω του εμπορικού ελλείμματος.
Κατά δεύτερον, η αύξηση της Κρατικής Δαπάνης, προϋποθέτει 2 καταστάσεις. Είτε την δυνατότητα εξωτερικού Δανεισμού, ή τον έλεγχο του Money Supply. Στην περίπτωση της Ελλάδος, δεν συμβαίνει τίποτα από τα δύο, διότι ως γνωστόν κανείς δεν μας δανείζει πλην του Μηχανισμού/ΔΝΤ και δεν ελέγχουμε την προσφορά χρήματος, αφού το τυπογραφείο βρίσκεται στην Φρανκφούρτη πάνω από 10 χρόνια τώρα (ΕΚΤ). Ως αποτέλεσμα ο μόνος τρόπος να εφαρμοστεί η θεωρία του Keynes είναι συνολικά στην ΕΖ, μέσω Ευρωομολόγων και τύπωση νέου χρήματος από την ΕΚΤ. Πως όμως παίρνεις μια τέτοια απόφαση όταν υπάρχουν χώρες που τρέμουν τον πληθωρισμό; (Γερμανία)
Κλείνοντας να σημειώσουμε, οτι το Ελληνικό πρόβλημα είναι κυρίως συστημικό και μια τέτοια λύση μόνο προσωρινή θα ήταν.

Οικονομικά του προηγούμενου αιώνα

Πως να (επανα)κινήσουμε την οικονομία μας. Έχουν μάθει λοιπόν όλοι, γνώστες ή όχι, την γνωστή καραμέλα να αυξήσουμε την κατανάλωση. Κατ αρχάς να υπενθυμίσω στους αναγνώστες πως η Κενσιανή θεωρία καταγράφηκε πάνω από μισό αιώνα πριν. Τότε οι οικονομίες ήταν κλειστές, προσπαθούσαν να είναι το δυνατόν αυτάρκεις στα βασικά προϊόντα, οι συναλλαγματικές  ισοτιμίες, το εμπόριο και όλα τα καλά της ελεύθερης αγοράς που γνωρίζουμε σήμερα, είχαν τελείως άλλη μορφή. Σήμερα λοιπόν, μια πολύ απλουστευμένη εξίσωση για το ΑΕΠ, θα μπορούσε να είναι ως εξής. 
GDP=C+I+(Ex-Im) όπου 
C=Κατανάλωση
I = Επενδύσεις (Ιδιωτικές + Δημόσιες) 
(Ex-Im)=  Εμπορικό ισοζύγιο

Όταν λοιπόν στην Ελλάδα το εμπορικό μας ισοζύγιο το 2008 είχε έλλειμμα που κόντευε το 20% ΑΕΠ (στοιχεία Eurostat), πως ακριβώς θα αναθερμανθεί η οικονομία και θα δημιουργήσουμε πλούτο; Είναι εμφανές πως όσο και να δώσεις ώθηση στην Κατανάλωση (C) αν δεν μαζέψεις το εμπορικό έλλειμμα, το ΑΕΠ δεν θα ανέβει. Άρα το πρόβλημα έγκειται στις εξαγωγές που πρέπει να προωθήσουμε, μιας και λόγω συμμετοχής μας, σε ΕΕ, ευρωζώνη, WTO κτλ, είναι σχεδόν αδύνατο να ελέγξουμε τις εισαγωγές μας. Κι ακόμη υπάρχουν κάποιοι που μιλούν για κατανάλωση...  

Εκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας;

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για εκχώρηση Εθνικής Κυριαρχίας, για πουλημένους και παντού ξεφυτρώνουν Πατριώτες, δεξιά και αριστερά μας, πουλώντας Ελλάδα. Ασελγούν πάνω σ ένα Brand Name που είναι σχεδόν νεκρό, για τα δικά τους συμφέροντα ο καθένας.

Το 2001, όταν και ενταχθήκαμε στην Ευρωζώνη, παραδώσαμε στις Βρυξέλλες, πολύτιμα Οικονομικά Εργαλεία για την διαχείριση της Εθνικής Οικονομίας, ειδικά σε περιόδους κρίσης. Το Βασικό Επιτόκιο, η Συναλλαγματική Αξία, η Τύπωση του Νομίσματος και γενικότερα το Money Supply, εκχωρήθηκε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Πλην του ΚΚΕ, με το όποιο αν και διαφωνώ, πρέπει να αναγνωρίσω οτι έχει μια σταθερότητα στις ιδέες του, κανείς άλλος δεν μίλησε τότε για εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας. Που ήταν τότε όλοι οι Πατριώτες; Απολάμβαναν τον cappucino τους, ευχαριστώντας το Ευρώ για τον γρήγορο πλουτισμό που μοίραζε παντού.